آه، یک روز همین آه تو را می گیرد، گاه یک کوه به یک کاه به هم می ریزد . . . .
. . . . . به نسیمی همه راه به هم می ریزد
کی دل سنگ تو را آه به هم می ریزد؟
سنگ در برکه می اندازم و می پندارم
با همین سنگ زدن، ماه به هم می ریزد
عشق بر شانه هم چیدن چندین سنگ است
گاه می ماند و ناگاه به هم می ریزد
آن چه را عقل به یک عمر به دست آورده است
عشق یک لحظه کوتاه به هـم می ریزد
آه، یک روز همین آه تو را می گیرد
گاه یک کوه به یک کاه به هم می ریزد . . . .
فاضل نظری